Poprzez wieki niezliczone rzesze mnichów chrześcijańskich żywiły się Słowem Bożym krocząc stopniami Lectio divina. Po Soborze Watykańskim II metoda ta odżyła w kościele rzymskokatolickim jako uprzywilejowana forma wspólnotowego rozważania Słowa Bożego.
Grupom, które pragną w ten sposób rozważać niedzielną ewangelię przedstawiamy tu schematy spotkań biblijnych według metody Lectio divina.

poniedziałek, 4 marca 2013

IV Niedziela Wielkiego Postu C - 10 marca 2013


Wszystko moje należy do ciebie...


Pieśń lub krótka modlitwa na rozpoczęcie.


Wprowadzenie

Łukasz jest ewangelistą czułości Boga. Autor ten z wielką wrażliwością przedstawia oblicze Boga miłosiernego, czułego i kochającego Ojca.


Czytamy księgę życia

Wśród ludzi wierzących odkryć możemy różne obrazy Boga. Każdy z nas, w efekcie naszego wychowania i na bazie naszych doświadczeń życiowych, kształtuje sobie określone oblicze Boga. Te wizerunki Boga funkcjonujące w naszej religijności, nie zawsze są prawdziwymi i pełnymi obrazami Boga; nierzadko są one zniekształcone, niezbyt wyraźne a czasem nawet fałszywe.

-         Jakie obrazy Boga funkcjonują w naszym społeczeństwie? - Jak ludzie mówią o Bogu, jak Go postrzegają?         
-         Jakie cechy Boga są najczęściej podkreślane, uwydatniane?


Czytamy Pismo Święte

Jezus swoim życiem i nauczaniem objawia nam Boga jako dobrego i kochającego Ojca, miłosiernego i pełnego czułości. Z wielu przypowieści Jezusa mówiących o tym jaki jest Bóg, rozważać będziemy dzisiaj przypowieść o Ojcu miłosiernym znaną potocznie jako przypowieść o synu marnotrawnym.

W chwili ciszy przygotujmy się do wysłuchania tego, co Bóg chce nam powiedzieć poprzez słowa Pisma Świętego.

-         Jedna osoba z grupy czyta głośno i wyraźnie tekst Łk 15,1-3.11-32.
-         Każdy w ciszy czyta na nowo tekst, starając się zgłębić jego przesłanie.
-         Po pewnym czasie inna osoba z grupy czyta na nowo dla wszystkich tekst Łk 15,1-3.11-32.
-         Wspólnie staramy się odpowiedzieć na następujące pytania:

-      Jakie postaci pojawiają się w tej przypowieści? Jak się zachowują i jak reagują na zachowanie innych?
-      Jakie motywy kierują każdą z tych postaci w jej zachowaniu? Starajmy się zrozumieć każdą z nich.
-      Jest w tym tekście coś szokującego, dziwnego? Co? Dlaczego zwraca Twoją/naszą uwagę?
-      W jakich okolicznościach opowiada Jezus tę przypowieść? Co chce przez nią wyrazić?


Słuchamy Słowa Bożego

Nauczanie Jezusa nie jest dla nas obojętne, ubogaca i pogłębia nasze życie wiary. Postarajmy się odkryć w jaki sposób ta przypowieść o Ojcu miłosiernym oświeca naszą rzeczywistość, ubogaca naszą wrażliwość na Boga i naszą z Nim relację.

-      Która z postaci występujących w tej przypowieści jest Ci najbliższa? Dlaczego?
-      Czego uczy nas ta przypowieść o Bogu? Jakie ma dla nas konkretne konsekwencje?
-      Jakie jeszcze przesłanie znajdujesz w tej Ewangelii dla Ciebie i naszej wspólnoty?


Modlitwą odpowiadamy na Słowo Boże

Wyraźmy w modlitwie wszystko to, co odkryliśmy podczas lektury i rozważania fragmentu ewangelii według świętego Łukasza.

     -      Jedna osoba z grupy czyta na nowo tekst Łk 15,1-3.11-32.
     -      Pozostawiamy pewien czas w ciszy na osobistą modlitwę.
     -      Głośno wyrażamy swoją modlitwę (prośby, uwielbienia, dziękczynienia...).
     -      Odmawiamy wspólnie Ojcze nasz.
-         Kończymy śpiewając wspólnie pieśń wyrażającą owoce naszego dzielenia się Słowem Bożym.