Poprzez wieki niezliczone rzesze mnichów chrześcijańskich żywiły się Słowem Bożym krocząc stopniami Lectio divina. Po Soborze Watykańskim II metoda ta odżyła w kościele rzymskokatolickim jako uprzywilejowana forma wspólnotowego rozważania Słowa Bożego.
Grupom, które pragną w ten sposób rozważać niedzielną ewangelię przedstawiamy tu schematy spotkań biblijnych według metody Lectio divina.

poniedziałek, 29 listopada 2010

II Niedziela Adwentu A

Opamiętajcie się!


Pieśń lub krótka modlitwa na rozpoczęcie.

Wprowadzenie

Jedną z postaci-symboli Adwentu jest Jan Chrzciciel. Jak przekazują ewangelie, Jan działał na pustyni, wzywając ludzi do nawrócenia, do odnowy Przymierza z Bogiem. Dokonał on swego rodzaju „powrotu”, w znaczeniu historycznym i geograficznym. Przeszedł przez Jordan i osiedlił się na pustyni, mniej więcej w miejscu skąd Izrael pod wodzą Jozuego wyruszył na podbój ziemi obiecanej, i tam dokonywał rytuału oczyszczenia przez zanurzenie w wodach Jordanu. Wzywał w ten sposób do nawrócenia, do odnowy, do nowego początku. I dla nas dzisiaj Jan jest inspiracją dla naszej odnowy, naszego nawrócenia.


Czytamy księgę życia

Coraz częściej słyszymy, także w mediach publicznych, o różnego rodzaju konfliktach i problemach powstających w naszych wspólnotach parafialnych. Ludzie określający się jako „wierzący” przejawiają różne postawy i oczekiwania wobec Boga, Kościoła, religii, sakramentów.

  • Jakie są najczęstsze konflikty i nieporozumienia związane z udzielaniem i przyjmowaniem sakramentów? Co jest ich przyczyną?
Czytamy Pismo Święte

Chrzest praktykowany przez Jana i ruch przez niego zainicjowany wpisuje się w proces odnowy Izraela, którego charakterystyką jest nadzieja Mesjańska. Jan wzywa do nawrócenia i do oczyszczenia, by przygotować przyjście Mesjasza, który ma odnowić przymierze Izraela z Bogiem. Jan przedstawiany jest przez ewangelistów jako prekursor Mesjasza, jako ten, który mu przygotował drogę. Wspólnota ochrzczonych przez Jana natomiast jest zalążkiem wspólnoty mesjańskiej przepowiadanej przez proroków.

W chwili ciszy przygotowujemy się do wysłuchania tego, co Bóg chce nam powiedzieć poprzez słowa Pisma Świętego.

  • Jedna osoba z grupy czyta głośno i wyraźnie tekst Mt 3,1-12.
  • Każdy w ciszy czyta na nowo ten tekst w swojej Biblii, starając się zgłębić jego oryginalne przesłanie.
  • Po pewnym czasie inna osoba z grupy czyta na nowo dla wszystkich tekst Mt 3,1-12.
  • Wspólnie staramy się odpowiedzieć na następujące pytania:

  • Jak przedstawia Mateusz Jana Chrzciciela? Co oznacza cytat z proroka Izajasza? [Przeczytajmy Iz 40,3-8]
  • Gdzie działa i jak wygląda Jan Chrzciciel? Kogo przypomina swoim wyglądem? Jakie to ma znaczenie? [Przeczytajmy 2 Krl 1,5-8; Ml 3,23-24; Mt 17,10-13]
  • Jakie znaczenie ma chrzest praktykowany przez Jana? Dlaczego ludzie dają mu się ochrzcić?
  • Czego wymaga Jan od tych, którzy chcą przyjąć od niego chrzest?
  • Czemu służy, według Jana, jego chrzest? Czego mu „brakuje”? Kto i jak to dopełni?
  • Jaka jest relacja Jana do Jezusa? Kim jest Jan i kim jest Jezus? [Zwróćmy uwagę na werset 11 i przeczytajmy w Księdze Rut 4,1-10 i Izajasza 54,4-8].

Słuchamy Słowa Bożego

Przesłanie kierowane przez ewangelistę Mateusza do jego wspólnoty przemawia także do nas dzisiaj, pomimo dzielących nas ponad dwudziestu wieków. W zauważonym przez nas na początku spotkania klimacie oziębłości religijnej słowa Jana Chrzciciela wzywającego do opamiętania i odnowy życia brzmią niezmiernie aktualnie.

  • Czego uczy nas rozważany tekst z ewangelii Mateusza o znaczeniu naszego chrztu? Do czego nas zobowiązuje?
  • Co wnosi nauczanie Jana Chrzciciela przytoczone przez ewangelistę Mateusza w Twoje poznanie Chrystusa i Twoją z nim relację?
  • Jakie przesłanie znajdujesz dla ciebie i twojej wspólnoty w rozważanym dzisiaj fragmencie Ewangelii?


Modlitwą odpowiadamy na Słowo Boże

Wyraźmy w modlitwie wszystko to, co odkryliśmy podczas lektury i rozważania fragmentu ewangelii według świętego Mateusza.

  • Jedna osoba z grupy czyta na nowo tekst Mt 3,1-12.
  • Pozostawiamy pewien czas w ciszy na osobistą modlitwę.
  • Głośno wyrażamy swoją modlitwę (prośby, uwielbienia, dziękczynienia...).
  • Odmawiamy wspólnie modlitwę Ojcze nasz...
  • Można zakończyć spotkanie śpiewając wspólnie pieśń wyrażającą owoce dzielenia się Słowem Bożym.



    >>Pobierz tekst gotowy do wydruku>>

niedziela, 21 listopada 2010

I Niedziela Adwentu A

Bądźcie gotowi!


Pieśń lub krótka modlitwa na rozpoczęcie.


Wprowadzenie

Adwent jest czasem odnowy, oczekiwania i przygotowania – odnowy naszego zanurzenia w Bogu, które dokonało się w sakramencie Chrztu, oraz oczekiwania i przygotowania na nasze pełne zjednoczenie z Bogiem w Chrystusie. Przeżywając ten czas adwentowy w świetle hasła „W komunii z Bogiem”, pragniemy pogłębiać naszą komunię z Bogiem, krocząc w świetle Jego Słowa.


Czytamy księgę życia

Człowiek myśli, Pan Bóg kreśli” – mówi jedno z naszych przysłów. Najczęściej niespodziewane, nierzadko gwałtowne, mniej lub bardziej spektakularne wydarzenia – upadek komunizmu, gwałtowny wybuch wulkanu, potężny kryzys finansowy, tragedia lotnicza, fala powodzi – zmieniają bieg historii, burzą ustaloną harmonię, krzyżują ludzkie plany.

  • Jakie wydarzenia ostatnich czasów miały taki znaczący wpływ na nasze życie społeczne czy gospodarcze?
  • Doświadczyłeś/aś w Twoim życiu takich wydarzeń, które to życie zmieniły lub pokrzyżowały Twoje plany?
Czytamy Pismo Święte

W miarę upływu czasu, im dalej w przeszłości pozostawało doświadczenie Zmartwychwstania i im bardziej opóźniało się powtórne przyjście Pana w chwale, pierwotny entuzjazm i zaangażowanie uczniów Chrystusa powoli słabły i zanikały. Pisząc Dobrą Nowinę o Jezusie, odczytując na nowo Jego przesłanie, Ewangeliści podkreślają przede wszystkim te słowa i wydarzenia z życia Jezusa, które mogą pomóc ich wspólnotom w odnowieniu i pogłębieniu ich życia wiary. Wsłuchajmy się w słowa Jezusa przytoczone przez ewangelistę Mateusza.

W chwili ciszy przygotowujemy się do wysłuchania tego, co Bóg chce nam powiedzieć poprzez słowa Pisma Świętego.

  • Jedna osoba z grupy czyta głośno i wyraźnie tekst Mt 24,37-44.
  • Każdy w ciszy czyta na nowo ten tekst w swojej Biblii, starając się zgłębić jego oryginalne przesłanie.
  • Po pewnym czasie inna osoba z grupy czyta na nowo dla wszystkich tekst Mt 24,37-44.
  • Wspólnie staramy się odpowiedzieć na następujące pytania:

  • W jakich okolicznościach wypowiedział Jezus przytoczone przez Mateusza słowa?[Przeczytajmy Mt 21,10-11 i Mt 24,1-3]
  • Jakich porównań – biblijnych i wziętych z życia – używa Jezus, by mówić o swoim przyjściu w chwale? [Zajrzyjmy do Księgi Rodzaju 6,9-12]. Co łączy wszystkie te obrazy?
  • Co chce powiedzieć Mateusz swojej wspólnocie, przytaczając te słowa Jezusa?


Słuchamy Słowa Bożego

Słowa naszego Pana Jezusa przytoczone przez ewangelistę Mateusza są odczytaniem na nowo, w nowych realiach, Dobrej Nowiny o królestwie Bożym. Ta relektura pomaga przezwyciężyć słabości i zwątpienia oraz odnowić i uczynić bardziej autentycznym życie i świadectwo wspólnoty i każdego z jej członków. Są one pomocne także dla nas, w przezwyciężaniu naszych trudności.

  • Czy słowa Jezusa przytoczone przez Mateusza w rozważanym przez nas fragmencie jego ewangelii są aktualne i ważne także i dzisiaj? Dlaczego?
  • Jakie przesłanie znajdujesz dla ciebie i twojej wspólnoty w rozważanym dzisiaj fragmencie Ewangelii?


Modlitwą odpowiadamy na Słowo Boże

Wyraźmy w modlitwie wszystko to, co odkryliśmy podczas lektury i rozważania fragmentu ewangelii według świętego Mateusza.

  • Jedna osoba z grupy czyta na nowo tekst Mt 24,37-44.
  • Pozostawiamy pewien czas w ciszy na osobistą modlitwę.
  • Głośno wyrażamy swoją modlitwę (prośby, uwielbienia, dziękczynienia...).
  • Odmawiamy wspólnie modlitwę Ojcze nasz...
  • Możemy zakończyć spotkanie śpiewając wspólnie pieśń wyrażającą owoce naszego dzisiejszego dzielenia się Słowem Bożym.


piątek, 19 listopada 2010

Modlitwa przed czytaniem Pisma Świętego


Maryjo, Matko zawierzenia i kontemplacji; 
Ty zachowywałaś w swoim sercu Słowa, 
postawy i gesty Jezusa, rozważałaś je, 
przyjmowałaś z pokorą i odwagą w swoim życiu; 
pomóż nam czytać, medytować 
i kontemplować Słowo Boże, 
aby poruszało nas do głębi. 
Uproś nam zdolność odkrywania 
przemieniającej potęgi Pisma Świętego, 
w którym Zmartwychwstały Chrystus 
żyje w mocy Ducha Świętego, 
objawia się każdemu z nas 
otwierając najtajniejsze drzwi naszych serc, 
wchodząc w najskrytsze zakamarki 
naszej świadomości, napełniając nas wolnością, 
pogodą ducha , cichością i pokojem. 
Duchu Święty, Boże! Oświeć nas Słowem, 
spraw, abyśmy brali Je poważnie 
i we wszystkich naszych doświadczeniach 
byli otwarci na to, co Ono objawia, 
byśmy Mu zaufali w naszym życiu 
i pozwolili Mu działać w nas 
według bogactwa Jego potęgi. Amen.