Poprzez wieki niezliczone rzesze mnichów chrześcijańskich żywiły się Słowem Bożym krocząc stopniami Lectio divina. Po Soborze Watykańskim II metoda ta odżyła w kościele rzymskokatolickim jako uprzywilejowana forma wspólnotowego rozważania Słowa Bożego.
Grupom, które pragną w ten sposób rozważać niedzielną ewangelię przedstawiamy tu schematy spotkań biblijnych według metody Lectio divina.

poniedziałek, 11 marca 2013

V Niedziela Wielkiego Postu - 17 marca 2013


 I ja ciebie nie potępiam...


Pieśń lub krótka modlitwa na rozpoczęcie.


Wprowadzenie

Okres Wielkiego Postu to przede wszystkim czas odkrywania na nowo oczyszczającej i uzdrawiającej mocy Bożej miłości. Liturgia Słowa dzisiejszej niedzieli wybitnie nam w tym pomaga.


Czytamy księgę życia

Jest wiele zachowań, które nie są społecznie akceptowane. Zasadniczo nie akceptuje się,  na przykład, osób uzależnionych od narkotyków, czy osób żyjących z prostytucji. Niemal instynktownie osądza się je jako ”nałogowców”, „zdemoralizowanych” czy „ludzi z rynsztoka”.
Zazwyczaj osądzamy osoby według naszego patrzenia na świat, w odniesieniu do naszego osobistego stylu życia: „ten człowiek to bałaganiarz”, „ta osoba marnuje pieniądze”, „ten to ma poglądy!”...

-         Jakie osoby osądza nasze społeczeństwo ze szczególną surowością? Co się o nich mówi?        
-         A ty, kogo osądzasz najsurowiej?


Czytamy Pismo Święte

Punktem odniesienia dla nas, chrześcijan, nie jest społeczeństwo, w którym żyjemy, lecz osoba Jezusa Chrystusa. Ewangelie przekazują nam Jego postawy i zachowania w różnych okolicznościach życia.  Przyjrzyjmy się co ma On nam do powiedzenia o osadach, którym poddajemy ludzi z naszego otoczenia.

W chwili ciszy przygotujmy się do wysłuchania tego, co Bóg chce nam powiedzieć poprzez słowa Pisma Świętego.

-         Jedna osoba z grupy czyta głośno i wyraźnie tekst J 8,1-11.
-         Każdy w ciszy czyta na nowo tekst, starając się zgłębić jego przesłanie.
-         Po pewnym czasie inna osoba z grupy czyta na nowo dla wszystkich tekst J 8,1-11.
-         Wspólnie staramy się odpowiedzieć na następujące pytania:

-         Przyjrzyjcie się postaciom występującym w tej historii i ich zachowaniu:
-         Jak zachowują się oskarżyciele wobec kobiety? Co mówią?
-         Jak zachowują się oskarżyciele wobec Jezusa? Co mówią?
-         Jak zachowuje się Jezus wobec oskarżycieli? Co do nich mówi?
-         Jak zachowuje się Jezus wobec kobiety? Co niej mówi?
-         „I ja ciebie nie potępiam” – co oznaczają te słowa Jezusa?
Słuchamy Słowa Bożego

Na początku naszego spotkania zauważyliśmy, że dość łatwo przychodzi nam osądzanie innych. Postawa Jezusa jest zupełnie inna. Był on jedyną osobą, która miałaby moralne prawo ukamienowania grzesznej kobiety, jednak tego nie uczynił. On nie dawał się zwieść pozorom i dostrzegał najgłębsze ludzkie motywacje.

-      Czego uczy nas postawa Jezusa w odniesieniu do ludzkich słabości i ich osądzania?
-      Jakie oblicze Boga wyłania się z rozważanej dzisiaj Ewangelii? Jak możemy ukazać to oblicze Boga innym?
-      Jakie jeszcze przesłanie znajdujesz w tej Ewangelii dla Ciebie i naszej wspólnoty?


Modlitwą odpowiadamy na Słowo Boże

Wyraźmy w modlitwie wszystko to, co odkryliśmy podczas lektury i rozważania fragmentu ewangelii według świętego Jana.

     -     Jedna osoba z grupy czyta na nowo tekst J 8,1-11.
     -     Pozostawiamy pewien czas w ciszy na osobistą modlitwę.
     -     Głośno wyrażamy swoją modlitwę (prośby, uwielbienia, dziękczynienia...).
     -     Odmawiamy wspólnie Ojcze nasz.
-         Kończymy śpiewając wspólnie pieśń wyrażającą owoce naszego dzielenia się Słowem Bożym.




poniedziałek, 4 marca 2013

IV Niedziela Wielkiego Postu C - 10 marca 2013


Wszystko moje należy do ciebie...


Pieśń lub krótka modlitwa na rozpoczęcie.


Wprowadzenie

Łukasz jest ewangelistą czułości Boga. Autor ten z wielką wrażliwością przedstawia oblicze Boga miłosiernego, czułego i kochającego Ojca.


Czytamy księgę życia

Wśród ludzi wierzących odkryć możemy różne obrazy Boga. Każdy z nas, w efekcie naszego wychowania i na bazie naszych doświadczeń życiowych, kształtuje sobie określone oblicze Boga. Te wizerunki Boga funkcjonujące w naszej religijności, nie zawsze są prawdziwymi i pełnymi obrazami Boga; nierzadko są one zniekształcone, niezbyt wyraźne a czasem nawet fałszywe.

-         Jakie obrazy Boga funkcjonują w naszym społeczeństwie? - Jak ludzie mówią o Bogu, jak Go postrzegają?         
-         Jakie cechy Boga są najczęściej podkreślane, uwydatniane?


Czytamy Pismo Święte

Jezus swoim życiem i nauczaniem objawia nam Boga jako dobrego i kochającego Ojca, miłosiernego i pełnego czułości. Z wielu przypowieści Jezusa mówiących o tym jaki jest Bóg, rozważać będziemy dzisiaj przypowieść o Ojcu miłosiernym znaną potocznie jako przypowieść o synu marnotrawnym.

W chwili ciszy przygotujmy się do wysłuchania tego, co Bóg chce nam powiedzieć poprzez słowa Pisma Świętego.

-         Jedna osoba z grupy czyta głośno i wyraźnie tekst Łk 15,1-3.11-32.
-         Każdy w ciszy czyta na nowo tekst, starając się zgłębić jego przesłanie.
-         Po pewnym czasie inna osoba z grupy czyta na nowo dla wszystkich tekst Łk 15,1-3.11-32.
-         Wspólnie staramy się odpowiedzieć na następujące pytania:

-      Jakie postaci pojawiają się w tej przypowieści? Jak się zachowują i jak reagują na zachowanie innych?
-      Jakie motywy kierują każdą z tych postaci w jej zachowaniu? Starajmy się zrozumieć każdą z nich.
-      Jest w tym tekście coś szokującego, dziwnego? Co? Dlaczego zwraca Twoją/naszą uwagę?
-      W jakich okolicznościach opowiada Jezus tę przypowieść? Co chce przez nią wyrazić?


Słuchamy Słowa Bożego

Nauczanie Jezusa nie jest dla nas obojętne, ubogaca i pogłębia nasze życie wiary. Postarajmy się odkryć w jaki sposób ta przypowieść o Ojcu miłosiernym oświeca naszą rzeczywistość, ubogaca naszą wrażliwość na Boga i naszą z Nim relację.

-      Która z postaci występujących w tej przypowieści jest Ci najbliższa? Dlaczego?
-      Czego uczy nas ta przypowieść o Bogu? Jakie ma dla nas konkretne konsekwencje?
-      Jakie jeszcze przesłanie znajdujesz w tej Ewangelii dla Ciebie i naszej wspólnoty?


Modlitwą odpowiadamy na Słowo Boże

Wyraźmy w modlitwie wszystko to, co odkryliśmy podczas lektury i rozważania fragmentu ewangelii według świętego Łukasza.

     -      Jedna osoba z grupy czyta na nowo tekst Łk 15,1-3.11-32.
     -      Pozostawiamy pewien czas w ciszy na osobistą modlitwę.
     -      Głośno wyrażamy swoją modlitwę (prośby, uwielbienia, dziękczynienia...).
     -      Odmawiamy wspólnie Ojcze nasz.
-         Kończymy śpiewając wspólnie pieśń wyrażającą owoce naszego dzielenia się Słowem Bożym.




poniedziałek, 25 lutego 2013

III Niedziela Wielkiego Postu C - 03 marca 2013

Pieśń lub krótka modlitwa na rozpoczęcie.

Wprowadzenie
Wielki Post jest czasem, który daje nam Kościół i zachęca nas byśmy owocnie wykorzystali. Od nas zależy czy czas ten będzie czasem oczyszczenia i odnowy, czy też upłynie nam bezowocnie. O tym też traktują czytania liturgiczne, a szczególnie Ewangelia, najbliższej niedzieli – III Niedzieli Wielkiego Postu.

Czytamy księgę życia
Przy okazji różnego rodzaju kataklizmów, tragicznych klęsk żywiołowych czy nieszczęśliwych wypadków, o których niemal codziennie informują nas media, nierzadko rodzi się pytanie: Dlaczego? Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego giną ludzie? Dlaczego to dotknęło te czy tamte rejony, tę czy tamtą osobę? Nierzadko też można usłyszeć głosy tłumaczące te zjawiska jako... „karę Bożą”. „Bóg zsyła to na ludzi, by się opamiętali” – usłyszeć możemy takie stwierdzenia nawet w niejednym kościele. Wobec narastającej liczby takich tragicznych wiadomości o klęskach i nieszczęściach – w których ogłaszaniu media się prześcigają – usłyszeć można także stwierdzenie, że „wyczerpuje się Boża cierpliwość”, że „nadchodzi dzień sądu Pańskiego”.
  • Przypominacie sobie jakieś wydarzenie z ostatnich kilku lat, które było odczytywane jako kara Boża?
  • Kto dokonuje takich interpretacji? Dlaczego?


Czytamy Pismo Święte
Tragiczne wypadki zdarzały się także w czasach życia ziemskiego naszego Pana Jezusa. W tamtych czasach mentalność ludzi była bardziej podatna na interpretowanie wydarzeń życia codziennego jako będących rezultatem bezpośredniego działania Boga. Ewangelista Łukasz przytacza nam dwa takie wydarzenia i, co jest bardzo cenne, opowiada nam jak Jezus odniósł się do tych wydarzeń , jak je skomentował.W chwili ciszy przygotujmy się do wysłuchania tego, co Bóg chce nam powiedzieć poprzez słowa Pisma Świętego.
  • Jedna osoba z grupy czyta głośno i wyraźnie tekst Łk 13,1-9.
  • Każdy w ciszy czyta na nowo tekst, starając się zgłębić jego przesłanie.
  • Po pewnym czasie inna osoba z grupy czyta na nowo dla wszystkich tekst Łk 13,1-9.
  • Wspólnie staramy się odpowiedzieć na następujące pytania:
  • Do jakich tragicznych wydarzeń nawiązuje Jezus w swoim nauczaniu? Jak się o nich dowiaduje?
  • Co oznaczają słowa „jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie”?
  • Jaką rolę pełni wobec tych wydarzeń przypowieść o drzewie figowym?
  • Jaka jest różnica pomiędzy właścicielem winnicy a ogrodnikiem? Który z nich symbolizuje Boga? Dlaczego?


Słuchamy Słowa Bożego
Jezus uczy nas odczytywać tragiczne wydarzenia nie jako karę Bożą, ale jako dowód słabości i kruchości stworzenia, a człowieka w sposób szczególny. Zachęca nas także, by wobec kruchości i niepewności naszego istnienia złożyć nadzieję w Bogu, stwórcy tego świata – jedynym pewnym punkcie oparcia.- Jaką prawdę o Bogu przypomina nam Jezus w swojej przypowieści? Jak wpływa ona na nasze życie?- Jakie przesłanie dla siebie i naszej wspólnoty znajdujesz w rozważanym dzisiaj tekście ewangelii?

Modlitwą odpowiadamy na Słowo Boże
Wyraźmy w modlitwie wszystko to, co odkryliśmy podczas lektury i rozważania fragmentu ewangelii według świętego Mateusza.
  • Jedna osoba z grupy czyta na nowo tekst Łk 13,1-9.
  • Pozostawiamy pewien czas w ciszy na osobistą modlitwę.
  • Głośno wyrażamy swoją modlitwę (prośby, uwielbienia, dziękczynienia...).
  • Odmawiamy wspólnie Ojcze nasz.
Kończymy śpiewając wspólnie pieśń wyrażającą owoce naszego dzielenia się Słowem Bożym.



poniedziałek, 18 lutego 2013

02 Niedziela Wielkiego Postu C - 24 lutego 2013

Światło w tunelu


Pieśń lub krótka modlitwa na rozpoczęcie.

Wprowadzenie

Chrześcijaństwo jest religią nadziei – nadziei, która nadaje sens naszemu życiu i czyni sensownym nasze działanie na rzecz szczęśliwego i godnego życia dla innych. Rozważany przez nas dzisiaj tekst z ewangelii według świętego Łukasza pomoże nam odkryć na nowo w Jezusie fundament naszego życia, źródło naszej chrześcijańskiej nadziei.

Czytamy księgę życia

Coraz częściej docierają do nas historie ludzi, którzy utracili sens życia, popadli w fatalizm i rezygnację. Nierzadko takie stany doprowadzić mogą - i doprowadzają - do samobójstw czy ciężkich uzależnień.

- Co jest najczęstszym powodem utraty sensu życia, sensu tego co się robi?
- Znasz jakieś konkretne osoby, którym się to przydarzyło?


Czytamy Pismo Święte

Jeszcze za życia naszego Pana Jezusa Chrystusa, w obliczu rosnącego sprzeciwu wobec Jego nauczania i działalności ze strony przywódców politycznych i religijnych, wobec coraz bardziej realnego zagrożenia życia swego Mistrza i Pana, wielu uczniów Jezusa traciło wiarę w Jego boskie posłannictwo i moc.
Także po Zmartwychwstaniu Jezusa, w kontekście narastających trudności i prześladowań wielu chrześcijan traciło wiarę i nadzieje na powtórne przyjście Pana w chwale. Dlatego ewangeliści Marek, Łukasz i Mateusz, w centrum swojej ewangelii umieszczają scenę przemienienia Jezusa, która ma temu zwątpieniu zaradzić. Wsłuchajmy się w opis tego wydarzenia według Ewangelii św. Łukasza.


W chwili ciszy przygotowujemy się do wysłuchania tego, co Bóg chce nam powiedzieć poprzez słowa Pisma Świętego.

- Jedna osoba z grupy czyta głośno i wyraźnie tekst Łk 9,28-36..
- Każdy w ciszy czyta na nowo tekst w swojej Biblii, starając się zgłębić jego przesłanie.
- Po pewnym czasie inna osoba z grupy czyta na nowo dla wszystkich tekst Łk 9,28-36.
- Wspólnie staramy się odpowiedzieć na następujące pytania:

- W jakim miejscu dokonało się przemienienie Jezusa? Jakie znaczenie ma to miejsce w symbolice biblijnej i jaką role odgrywa w ewangelii Mateusza?

- Którzy uczniowie Jezusa są świadkami tego wydarzenia? W jakim jeszcze innym wydarzeniu opisanym w Ewangelii znajdujemy tych samych uczniów? Jaki jest związek pomiędzy tymi wydarzeniami?

- Na czym polegało przemienienie Jezusa? Jakie znaki mu towarzyszą? Jakie osoby się pojawiają?

- Jak zachowują się uczniowie?



Słuchamy Słowa Bożego

Przemienienie Pańskie pomogło uczniom Jezusa dostrzec w Nim Boga i zaufać Jego słowom i przygotowało ich na tragiczne doświadczenie męki i śmierci Jezusa. Scena przemienienia na górze była też zapowiedzią jeszcze większego cudu – powstania Chrystusa z martwych. Oba te wydarzenia maja także zasadnicze znaczenie dla naszej wiary.

- Biblijne świadectwo o przemienieniu i Zmartwychwstaniu Jezusa pomaga Ci przezwyciężyć słabości, umocnić Twoją wiarę? Dlaczego?

- Jakie przesłanie dla siebie i naszej wspólnoty znajdujesz w rozważanym dzisiaj tekście ewangelii?



Modlitwą odpowiadamy na Słowo Boże

Wyraźmy w modlitwie wszystko to, co odkryliśmy podczas lektury i rozważania fragmentu ewangelii według świętego Mateusza.

- Jedna osoba z grupy czyta na nowo tekst Łk 9,28-36.
- Pozostawiamy pewien czas w ciszy na osobistą modlitwę.
- Głośno wyrażamy swoją modlitwę (prośby, uwielbienia, dziękczynienia...).
- Odmawiamy wspólnie Ojcze nasz.
Kończymy śpiewając wspólnie pieśń wyrażającą owoce naszego dzielenia się Słowem Bożym.