Poprzez wieki niezliczone rzesze mnichów chrześcijańskich żywiły się Słowem Bożym krocząc stopniami Lectio divina. Po Soborze Watykańskim II metoda ta odżyła w kościele rzymskokatolickim jako uprzywilejowana forma wspólnotowego rozważania Słowa Bożego.
Grupom, które pragną w ten sposób rozważać niedzielną ewangelię przedstawiamy tu schematy spotkań biblijnych według metody Lectio divina.

poniedziałek, 13 grudnia 2010

IV Niedziela Adwentu A

Bóg z nami”


Pieśń lub krótka modlitwa na rozpoczęcie.

Wprowadzenie

Ewangeliści różnie podchodzą do narodzenia Jezusa. Marek w ogóle o nim nie wspomina – rozpoczyna swoja historie o Jezusie od Jego chrztu w Jordanie. Podobnie jest i z ewangelią Jana. Mateusz i Łukasz natomiast, przedstawiają także dzieciństwo Jezusa, choć każdy czyni to na swój sposób. Łukasz buduje swoja historię z perspektywy Maryi, podczas gdy Mateusz czyni protagonistą świętego Józefa. Tę wersję Mateusza rozważać będziemy na dzisiejszym spotkaniu.

Czytamy księgę życia

Ostatnia niedziela Adwentu jest właściwie już takim przedsionkiem Bożego Narodzenia. Mimo nawoływania do unikania robienia zakupów w niedzielę zapewne będzie można zaobserwować dzisiaj wzmożony ruch w supermarketach i na różnego rodzaju kiermaszach bożonarodzeniowych. Ludzie z choinkami, ludzie z bombkami, ludzie z karpiami – tłumy ludzi żyjących już atmosfera Bożego Narodzenia.

  • Jakie znaczenie mają obecnie święta Bożego Narodzenia? Co jest w nich najważniejsze?
  • Jak ty się przygotowujesz do Bożego Narodzenia?

Czytamy Pismo Święte

Mateusz jest ewangelistą, który najwięcej uwagi poświecą świętemu Józefowi. Przedstawia go jako tego, który adoptował Jezusa, syna Maryi, i był Jego opiekunem i wychowawcą. Przyjęcie tej roli nie przyszło Józefowi łatwo. Święty Mateusz przedstawia w swojej ewangelii rozterki wewnętrzne Józefa i motywy, które go skłoniły do pozostania przy boku Maryi.

W chwili ciszy przygotowujemy się do wysłuchania tego, co Bóg chce nam powiedzieć poprzez słowa Pisma Świętego.

  • Jedna osoba z grupy czyta głośno i wyraźnie tekst Mt 1,18-24.
  • Każdy w ciszy czyta na nowo ten tekst w swojej Biblii, starając się zgłębić jego oryginalne przesłanie – Co mówi tekst?. [Naszej re-lektury tekstu, odczytania tego, co nam mówi tekst, dokonamy w dalszej części spotkania].
  • Po dłuższej chwili ciszy inna osoba z grupy czyta na nowo dla wszystkich tekst Mt 1,18-24.
  • Następnie wspólnie staramy się odczytać przesłanie tekstu, szukając odpowiedzi na następujące pytania (może nam w tym pomóc komentarz do tego tekstu, jaki znajdziemy w „Biblii poznańskiej”):

  • Przeczytajmy uważnie tekst i zauważmy, jakie wyrażenie powtarza się w nim dwukrotnie? Co mówi nam ono o poczęciu Jezusa?
  • Jaka relacja łączyła Józefa z Maryją? Mieszkali razem? Dlaczego?
  • Jak zareagował Józef na wieść o tym, że Maryja oczekuje dziecka? Co zamierzał zrobić? Dlaczego?
  • Co go odwiodło od powziętego zamiaru? Jak się ostatecznie zachował?
  • Imię Jezus (Joszua) znaczy „Zbawiciel”, „Bóg zbawia” lub „Boże zbaw” – dlaczego takie imię ma nadać Józef synowi Maryi?
  • Ewangelista Mateusz tłumaczy to wydarzenie wypełnieniem proroctwa Izajasza, które cytuje (Iz 7,14). Jaki związek mają słowa Izajasza z Jezusem i Jego matką?

Słuchamy Słowa Bożego

Oryginalne przesłanie kierowane przez ewangelistę Mateusza do jego wspólnoty przemawia także i do nas dzisiaj. Postarajmy się teraz odczytać na nowo usłyszane przed chwilą słowa Mateusza i ich oryginalne przesłanie w naszym dzisiejszym kontekście.

  • Co wnosi ten tekst Mateusza w twoje poznanie Jezusa, Maryi i Józefa? O czym nam przypomina?
  • W świetle tego tekstu co świętujemy każdego roku w święta Bożego Narodzenia? Jakie to ma znaczenie dla naszego życia?
  • Jakie przesłanie znajdujesz dla siebie w rozważanym dzisiaj tekście ewangelii Mateusza?


Modlitwą odpowiadamy na Słowo Boże

Wyraźmy w modlitwie wszystko to, co odkryliśmy podczas lektury i rozważania fragmentu ewangelii według świętego Mateusza.

  • Jedna osoba z grupy czyta na nowo tekst Mt 1,18-24.
  • Pozostawiamy pewien czas w ciszy na osobistą modlitwę.
  • Głośno wyrażamy swoją modlitwę (prośby, uwielbienia, dziękczynienia...).
  • Odmawiamy wspólnie modlitwę Ojcze nasz...
  • Można zakończyć spotkanie śpiewając wspólnie pieśń wyrażającą owoce dzielenia się Słowem Bożym