Poprzez wieki niezliczone rzesze mnichów chrześcijańskich żywiły się Słowem Bożym krocząc stopniami Lectio divina. Po Soborze Watykańskim II metoda ta odżyła w kościele rzymskokatolickim jako uprzywilejowana forma wspólnotowego rozważania Słowa Bożego.
Grupom, które pragną w ten sposób rozważać niedzielną ewangelię przedstawiamy tu schematy spotkań biblijnych według metody Lectio divina.

poniedziałek, 2 maja 2011

III Niedziela Wielkanocna A - 08 maja 2011

Wtedy otworzyły się im oczy.


Pieśń lub krótka modlitwa na rozpoczęcie.

Wprowadzenie


Autorzy ewangelii starali się przedstawić Jezusa w taki sposób, by pomógł on przezwyciężyć wszelkie wątpliwości i odpowiedział na wszystkie pytania, które nurtowały członków ich wspólnot. Ewangelia ma jako cel, jak mówi Łukasz, pomóc nam nabrać przekonania, że to czego nas nauczono o Jezusie, jest prawdziwe; że Jezus żyje i działa pośród nas.

Czytamy księgę życia

Współcześnie wielu ludzi nie jest w stanie dostrzec obecności i działania Boga w otaczającym nas świecie. Częstokroć nawet my sami, osoby głęboko wierzące i całkowicie oddane szerzeniu królestwa Bożego, mamy nasze wątpliwości, kryzysy, załamania. Czujemy się opuszczeni przez Boga, nie odczuwamy Jego bliskości. Częstokroć trudne realia życia codziennego przysłaniają nam obraz Boga, przytłaczają nas, sprawiając że tracimy orientację, że nasza droga gubi się gdzieś w ciemnościach

- Jakie wydarzenia czy rzeczywistości życia codziennego wystawiają twoją wiarę na próbę?
- Co sprawia Ci największą trudność w odnalezieniu Bożej drogi i kroczeniu po niej?

Czytamy Pismo Święte

Wspólnota Łukasza też miała swoje problemy z odkryciem obecności Jezusa zmartwychwstałego pośród nich; ich wiara też wielokrotnie była wystawiana na próbę. Ewangelista stara się pokazać im kryteria i drogi prowadzące do spotkania z Chrystusem Zmartwychwstałym, do odważnego kroczenia Jego drogą..

W chwili ciszy przygotowujemy się do wysłuchania tego, co Bóg chce nam powiedzieć poprzez słowa Pisma świętego.

- Jedna osoba z grupy czyta głośno i wyraźnie tekst Łk 24,13-35.
- Każdy w ciszy czyta na nowo tekst w swojej Biblii, starając się zgłębić jego przesłanie.
- Po pewnym czasie inna osoba z grupy czyta na nowo dla wszystkich tekst Łk 24,13-35.
- Wspólnie staramy się odpowiedzieć na następujące pytania:

- Skąd, dokąd zmierzali uczniowie Jezusa? Co było przyczyną ich podróży?
- W jakim stanie emocjonalnym się znajdowali? Dlaczego?
- W jaki sposób Łukasz przedstawia obecność Jezusa w całym tym zdarzeniu? Co chciał przez to wyrazić?
- Jakie elementy przybliżają uczniów do Jezusa i pomagają im go w końcu rozpoznać?
- Jakie są owoce spotkania uczniów z Jezusem? Co zachodzi w nich i jak się zachowują?

Słuchamy Słowa Bożego

Każdy z nas może w pewnym sensie utożsamić się z uczniami idącymi do Emaus. Każdy z nas przeżył kiedyś, bardziej lub mniej poważnie, swoją drogę odwrotu. Tak jak uczniowie z Emaus, tak i każdy z nas powinien skupić swą uwagę, otworzyć swe oczy, by rozpoznać Jezusa kroczącego obok nas. Postarajmy się odkryć wspólnie, gdzie i w jaki sposób możemy dziś spotkać Jezusa w naszym życiu.

- W jaki sposób ta scena z życia uczniów Chrystusa pomaga nam przezwyciężyć nasze kryzysy wiary?
- Gdzie my dzisiaj, wzorem uczniów z Emaus, możemy spotkać Chrystusa? Co lub kto może nam pomóc w tym spotkaniu?
- W jaki sposób możemy pomóc innym ludziom w ich spotkaniu z Chrystusem Zmartwychwstałym i sprawić by to spotkanie było dla nich owocne?


Modlitwą odpowiadamy na Słowo Boże

Przyszedł moment na wyrażenie naszej odpowiedzi na Słowo Boże, którego wspólnie wysłuchaliśmy.

- Jedna osoba z grupy czyta na nowo tekst Łk 24,13-35.
- Pozostawiamy pewien czas w ciszy na osobistą modlitwę.
- Głośno wyrażamy swoją modlitwę (prośby, uwielbienia, dziękczynienia...).
- Odmawiamy wspólnie Ojcze nasz.
  • Kończymy śpiewając wspólnie pieśń wyrażającą owoce naszego dzielenia się Słowem Bożym.