Poprzez wieki niezliczone rzesze mnichów chrześcijańskich żywiły się Słowem Bożym krocząc stopniami Lectio divina. Po Soborze Watykańskim II metoda ta odżyła w kościele rzymskokatolickim jako uprzywilejowana forma wspólnotowego rozważania Słowa Bożego.
Grupom, które pragną w ten sposób rozważać niedzielną ewangelię przedstawiamy tu schematy spotkań biblijnych według metody Lectio divina.

poniedziałek, 11 marca 2013

V Niedziela Wielkiego Postu - 17 marca 2013


 I ja ciebie nie potępiam...


Pieśń lub krótka modlitwa na rozpoczęcie.


Wprowadzenie

Okres Wielkiego Postu to przede wszystkim czas odkrywania na nowo oczyszczającej i uzdrawiającej mocy Bożej miłości. Liturgia Słowa dzisiejszej niedzieli wybitnie nam w tym pomaga.


Czytamy księgę życia

Jest wiele zachowań, które nie są społecznie akceptowane. Zasadniczo nie akceptuje się,  na przykład, osób uzależnionych od narkotyków, czy osób żyjących z prostytucji. Niemal instynktownie osądza się je jako ”nałogowców”, „zdemoralizowanych” czy „ludzi z rynsztoka”.
Zazwyczaj osądzamy osoby według naszego patrzenia na świat, w odniesieniu do naszego osobistego stylu życia: „ten człowiek to bałaganiarz”, „ta osoba marnuje pieniądze”, „ten to ma poglądy!”...

-         Jakie osoby osądza nasze społeczeństwo ze szczególną surowością? Co się o nich mówi?        
-         A ty, kogo osądzasz najsurowiej?


Czytamy Pismo Święte

Punktem odniesienia dla nas, chrześcijan, nie jest społeczeństwo, w którym żyjemy, lecz osoba Jezusa Chrystusa. Ewangelie przekazują nam Jego postawy i zachowania w różnych okolicznościach życia.  Przyjrzyjmy się co ma On nam do powiedzenia o osadach, którym poddajemy ludzi z naszego otoczenia.

W chwili ciszy przygotujmy się do wysłuchania tego, co Bóg chce nam powiedzieć poprzez słowa Pisma Świętego.

-         Jedna osoba z grupy czyta głośno i wyraźnie tekst J 8,1-11.
-         Każdy w ciszy czyta na nowo tekst, starając się zgłębić jego przesłanie.
-         Po pewnym czasie inna osoba z grupy czyta na nowo dla wszystkich tekst J 8,1-11.
-         Wspólnie staramy się odpowiedzieć na następujące pytania:

-         Przyjrzyjcie się postaciom występującym w tej historii i ich zachowaniu:
-         Jak zachowują się oskarżyciele wobec kobiety? Co mówią?
-         Jak zachowują się oskarżyciele wobec Jezusa? Co mówią?
-         Jak zachowuje się Jezus wobec oskarżycieli? Co do nich mówi?
-         Jak zachowuje się Jezus wobec kobiety? Co niej mówi?
-         „I ja ciebie nie potępiam” – co oznaczają te słowa Jezusa?
Słuchamy Słowa Bożego

Na początku naszego spotkania zauważyliśmy, że dość łatwo przychodzi nam osądzanie innych. Postawa Jezusa jest zupełnie inna. Był on jedyną osobą, która miałaby moralne prawo ukamienowania grzesznej kobiety, jednak tego nie uczynił. On nie dawał się zwieść pozorom i dostrzegał najgłębsze ludzkie motywacje.

-      Czego uczy nas postawa Jezusa w odniesieniu do ludzkich słabości i ich osądzania?
-      Jakie oblicze Boga wyłania się z rozważanej dzisiaj Ewangelii? Jak możemy ukazać to oblicze Boga innym?
-      Jakie jeszcze przesłanie znajdujesz w tej Ewangelii dla Ciebie i naszej wspólnoty?


Modlitwą odpowiadamy na Słowo Boże

Wyraźmy w modlitwie wszystko to, co odkryliśmy podczas lektury i rozważania fragmentu ewangelii według świętego Jana.

     -     Jedna osoba z grupy czyta na nowo tekst J 8,1-11.
     -     Pozostawiamy pewien czas w ciszy na osobistą modlitwę.
     -     Głośno wyrażamy swoją modlitwę (prośby, uwielbienia, dziękczynienia...).
     -     Odmawiamy wspólnie Ojcze nasz.
-         Kończymy śpiewając wspólnie pieśń wyrażającą owoce naszego dzielenia się Słowem Bożym.




poniedziałek, 4 marca 2013

IV Niedziela Wielkiego Postu C - 10 marca 2013


Wszystko moje należy do ciebie...


Pieśń lub krótka modlitwa na rozpoczęcie.


Wprowadzenie

Łukasz jest ewangelistą czułości Boga. Autor ten z wielką wrażliwością przedstawia oblicze Boga miłosiernego, czułego i kochającego Ojca.


Czytamy księgę życia

Wśród ludzi wierzących odkryć możemy różne obrazy Boga. Każdy z nas, w efekcie naszego wychowania i na bazie naszych doświadczeń życiowych, kształtuje sobie określone oblicze Boga. Te wizerunki Boga funkcjonujące w naszej religijności, nie zawsze są prawdziwymi i pełnymi obrazami Boga; nierzadko są one zniekształcone, niezbyt wyraźne a czasem nawet fałszywe.

-         Jakie obrazy Boga funkcjonują w naszym społeczeństwie? - Jak ludzie mówią o Bogu, jak Go postrzegają?         
-         Jakie cechy Boga są najczęściej podkreślane, uwydatniane?


Czytamy Pismo Święte

Jezus swoim życiem i nauczaniem objawia nam Boga jako dobrego i kochającego Ojca, miłosiernego i pełnego czułości. Z wielu przypowieści Jezusa mówiących o tym jaki jest Bóg, rozważać będziemy dzisiaj przypowieść o Ojcu miłosiernym znaną potocznie jako przypowieść o synu marnotrawnym.

W chwili ciszy przygotujmy się do wysłuchania tego, co Bóg chce nam powiedzieć poprzez słowa Pisma Świętego.

-         Jedna osoba z grupy czyta głośno i wyraźnie tekst Łk 15,1-3.11-32.
-         Każdy w ciszy czyta na nowo tekst, starając się zgłębić jego przesłanie.
-         Po pewnym czasie inna osoba z grupy czyta na nowo dla wszystkich tekst Łk 15,1-3.11-32.
-         Wspólnie staramy się odpowiedzieć na następujące pytania:

-      Jakie postaci pojawiają się w tej przypowieści? Jak się zachowują i jak reagują na zachowanie innych?
-      Jakie motywy kierują każdą z tych postaci w jej zachowaniu? Starajmy się zrozumieć każdą z nich.
-      Jest w tym tekście coś szokującego, dziwnego? Co? Dlaczego zwraca Twoją/naszą uwagę?
-      W jakich okolicznościach opowiada Jezus tę przypowieść? Co chce przez nią wyrazić?


Słuchamy Słowa Bożego

Nauczanie Jezusa nie jest dla nas obojętne, ubogaca i pogłębia nasze życie wiary. Postarajmy się odkryć w jaki sposób ta przypowieść o Ojcu miłosiernym oświeca naszą rzeczywistość, ubogaca naszą wrażliwość na Boga i naszą z Nim relację.

-      Która z postaci występujących w tej przypowieści jest Ci najbliższa? Dlaczego?
-      Czego uczy nas ta przypowieść o Bogu? Jakie ma dla nas konkretne konsekwencje?
-      Jakie jeszcze przesłanie znajdujesz w tej Ewangelii dla Ciebie i naszej wspólnoty?


Modlitwą odpowiadamy na Słowo Boże

Wyraźmy w modlitwie wszystko to, co odkryliśmy podczas lektury i rozważania fragmentu ewangelii według świętego Łukasza.

     -      Jedna osoba z grupy czyta na nowo tekst Łk 15,1-3.11-32.
     -      Pozostawiamy pewien czas w ciszy na osobistą modlitwę.
     -      Głośno wyrażamy swoją modlitwę (prośby, uwielbienia, dziękczynienia...).
     -      Odmawiamy wspólnie Ojcze nasz.
-         Kończymy śpiewając wspólnie pieśń wyrażającą owoce naszego dzielenia się Słowem Bożym.